میم اب میگف بیش از حد وقت گذاشتی براش.میگف هرکسی به مثل
برو سراغ قانون نیوتن هر عکسی ی عکس العملی
خیلی این روزا درگیر این فکرام
چجوری باشم؟
هربار مقابله به مثل برخورد کنم یا بازم نرم شم؟
میدونم فلسفه غرق اینه ک تو مثل بقیه نباش و اینا
اما واقعا ی جایی دیگ نمیشه
بخصوص وقتی واسه ی رفیقی ک یک ترم تموم سنگ تموم گذاشتی،
تا حدی ک اگ حالش بد بود از همه چیزت میزدی براش
بلیط برگشت جور میکردی براش و
و همه اینا توی ی شب بره از یادش
تموم خوبیات خلاصه شه توی ی جمله و پرت شه تو صورتت و توهین با حرص بشه سهمت
داد زیاد اونم بی دلیل
سر شاید حسادت اونم حسادت هیچ و پوچ
قشنگه واسم وقتی میبینم سر هیچی ک ندارمم نمیتونن ببینن
نمیدونم ولی این بار دیگ نرم نمیشم
با 'بعضی ها در حد خودشون باید بود
همین
فقط کاش میبینمش ی جور شم ک ندید بگیرمش انگار ک اصلا نیستشنیستش
درباره این سایت